Skivakantie Dolomieten, Italië
De meeste mensen die mij niet kennen weten dit niet, maar ik zal er open en eerlijk over zijn: ik ben niet sportief. Niet een beetje, nee totaal niet. Ik heb wel fases in mijn leven gehad waar ik actief aan sport deed, zoals zwemmen of fietsen naar de middelbare school. Een aantal jaar geleden heb ik zelfs een abonnement op de sportschool genomen waar ik ook echt wel wekelijks probeerde één spinning les te volgen. Probeerde.. Dit is even goed gegaan, toen werd ik ziek (zoals in mijn verhaal te lezen is) en had ik geen motivatie meer om te gaan. Mijn abonnement is opgezegd en heeft plaats gemaakt voor een 10-rittenkaart, die en jaar geldig is maar inmiddels verlopen en nooit gebruikt. Ik zou me moeten schamen.
Het is niet zo dat ik lui ben. Ik vind zelf dat ik wel een druk leven heb. Ik werk veel op school, heb veel sociale contacten en bak natuurlijk geregeld voor mijn blog. Ik heb niet altijd energie of zin om te sporten. Mijn buikklachten namen ook niet echt af door spinning. Ik ben, door mijn vele wandeltochten in Slovenië, erachter gekomen dat wandelen beter bij mij past en als ik dit consequent doe ook echt klachtenvrij ben. In de omgeving waar ik woon kun je fantastisch wandelen en gelukkig hoef ik dit niet altijd alleen te doen. Als het weer het toelaat probeer ik dit dan ook één keer in de week te doen.
Naast wandelen is er één (echte) sport die ik heel erg leuk vind: skiën! Sinds mijn tiende jaar gingen we thuis met het gezin op skivakantie en waren we verkocht. Eén van mijn broertjes is nu zelfs skileraar. Ja, deze liefde zit erg diep. Zo goed kan ik niet skiën, plezier heb ik wel. Mijn vriend ging ook van kinds af aan altijd op skivakantie, het was voor ons dan ook een logische stap om deze traditie samen voort te zetten.
Na de zomervakantie in Thailand door te hebben gebracht werd ik ziek. Het heeft een aantal maanden geduurd voor duidelijk werd wat het probleem was (te lezen in mijn verhaal). In deze periode hebben we er toch voor gekozen om een skivakantie te boeken. Op dat moment dacht ik nog dat ik op onverklaarbare wijze rond de periode van de wintersportvakantie gewoon een klas zou draaien en kerngezond zou zijn. Daarom lag onze focus op een skigebied met veel kilometers piste, goede hoogte en redelijk betaalbaar. Na het volgen van het FODMAP-dieet en de herintroductie van de verschillende FODMAP’s wist ik eindelijk de oorzaak van mijn ziek zijn: gluten en lactose. Tijdens het boeken van onze wintersportvakantie hadden we hier geen rekening mee gehouden. We hadden geen idee of ons halfpension hierin mee zou gaan en wat het aanbod bij de eetgelegenheden op de pistes was.
Op dat moment wist ik hier zelf ook nog niet zoveel van. Ik had me wel veel ingelezen en ontzettend veel gebakken. De hele vriezer lag vol met eten, ik had geen idee wat het aanbod in Italië was dus heb ik een bigshopper vol met eten meegenomen.
Het reisbureau hadden we van tevoren geïnformeerd over mijn intoleranties, dit zouden ze doorgeven aan het half pension. Bij aankomst bleek dit helaas niet het geval. Tijdens het inchecken hebben we dit meteen gemeld. Tot mijn verbazing liep diegene achter de receptie meteen naar de keuken en kwam terug met lactosevrije yoghurt en glutenvrije toast. Omdat het reisbureau dit niet goed doorgegeven had hadden ze niet al te veel op voorraad en verontschuldigden ze zich. Ik was blij verrast dat er mogelijkheden waren en dat men wist wat ik wel en niet zou mogen eten.
Ik kan Hotel Ronce, waar we verbleven, iedereen aanraden! Wij hadden een halfpension geboekt en kregen dus ontbijt en avondeten. Als we ’s ochtends kwamen ontbijten stond er op onze vaste tafel altijd een pak met glutenvrije toast en lactosevrije yoghurt, speciaal voor mij. Bij het buffet had ik voldoende keus wat betreft broodbeleg en granola voor in mijn yoghurt. Het personeel was super behulpzaam en vroeg iedere ochtend of ze nog glutenvrije broodjes voor me moesten afbakken. Als ik dan zei dat ik al voldoende ontbijt had werd er gezegd dat ik het mee mocht nemen voor op de piste. Ik was hier super dankbaar voor!
Bij de eetgelegenheden op de pistes zelf was er vaak wel een allergenenkaart aanwezig, wat erg hoopvol klinkt maar het niet is. Na het lezen van deze kaart kwam ik eigenlijk altijd tot de conclusie dat ik alleen een soepje kon eten, een enkele keer kon dit zelfs niet eens. In mijn gebrekkige Duits probeerde ik dan uitleg te geven over mijn intoleranties en vroeg ik of het mogelijk was om mijn eigen brood bij hun soep te nuttigen. Niemand heeft daar ooit een probleem van gemaakt. Heel erg prettig!
In avond aten we in ons halfpension meestal een vier gangen diner. In de ochtend, bij het ontbijt, konden we keuzes maken voor dit diner. Omdat ik niet altijd een keuze had kwam er iedere ochtend iemand uit de keuken met mij het menu voor de avond bespreken. Er was van tevoren goed nagedacht over wat ze mij konden aanbieden. Het eten was ontzettend lekker en ook zeer gevarieerd.
Ik heb mede door de kennis, vriendelijkheid en het aanpassingsvermogen van het personeel van dit hotel een stressvrije vakantie gehad. Als je allergieën of intoleranties hebt en graag lekker en verantwoord wil eten dan raad ik je dit hotel zeker aan!
Een impressie van onze skivakantie: